Όταν ξεκίνησα το Metal Gear Solid Δ: Snake Eater ένιωσα σαν να ανοίγω ένα παλιό κουτί με αναμνήσεις γεμάτο σκόνη και μαγεία. Το πρωτότυπο Metal Gear Solid 3 του 2004 δεν ήταν απλά ένα παιχνίδι για μένα ήταν μια αποκάλυψη μια ιστορία που με έκανε να γελάσω, να κλάψω, να νιώσω το βάρος της προδοσίας και την ελπίδα της ανθρωπιάς. Τώρα το 2025 η Konami επιστρέφει με αυτό το remake, και δεν είναι απλώς ένα παιχνίδι που ανανεώθηκε με φανταχτερά γραφικά αλλά είναι ένας φόρος τιμής, μια συναισθηματική βουτιά σε έναν κόσμο που μοιάζει πιο ζωντανός από ποτέ, αλλά κουβαλάει ακόμα την ψυχή του παρελθόντος. Παίζοντάς το ένιωσα σαν να ήμουν πάλι 22 χρονών κρυμμένος πίσω από την οθόνη του PS2 με το χειριστήριο να λιώνει στα χέρια μου.
Η Ζούγκλα είναι ένας ζωντανός Κόσμος
Από την πρώτη στιγμή που ο Naked Snake πηδάει με αλεξίπτωτο στη ζούγκλα της Tselinoyarsk το παιχνίδι σε ενθουσιάζει. Η Unreal Engine 5 εδώ κάνει θαύματα. Τα δέντρα λικνίζονται στον άνεμο, το φως του ήλιου σπάει μέσα από τα φύλλα, και ο ήχος της βροχής σε κάνει να νιώθεις ότι είσαι εκεί, με τη λάσπη να κολλάει στις μπότες σου.
Κάθε περιβάλλον από πυκνά δάση μέχρι βαλτώδεις εκτάσεις, είναι τόσο λεπτομερές που σχεδόν μυρίζεις την υγρασία. Η Konami δεν έφτιαξε απλά ένα σκηνικό ,έφτιαξε έναν κόσμο που αναπνέει, που σε πνίγει με την ομορφιά και την έντασή του. Η επική ορχήστρα του Harry Gregson-Williams ανανεωμένη με σύγχρονη παραγωγή σε στοιχειώνει. Το Snake Eater theme, με τη φωνή της Cynthia Harrell, με έκανε να ανατριχιάσω ξανά σαν να έβαζα για το δισκάκι και το άκουγα για πρώτη φορά.
Gameplay: Stealth, Στρατηγική και φυσικά Χαρτόκουτο
Το gameplay είναι μια τέλεια ισορροπία ανάμεσα στο παλιό και το καινούργιο. Οι βετεράνοι θα νιώσουν σαν στο σπίτι τους με το κλασικό stealth, τα camo mechanics, και την ανάγκη να επιβιώσεις τρώγοντας φίδια (φυσικά και γέλασα όταν ο Snake σχολιάζει τη γεύση τους).
Όμως, το Δ φέρνει και νέα κόλπα: το third-person aiming είναι πιο ομαλό, υπάρχει καλύτερα ανταπόκριση στην κίνηση και η AI των εχθρών έχει αναβαθμιστεί αρκετά ώστε να σε κρατάει σε εγρήγορση, αν και σε ανοιχτά πεδία μπορεί να φανεί λίγο αμήχανη.
Οι μάχες με τα bosses είναι ακόμα αριστουργηματικές. Η μάχη με τον The End τον θρυλικό σκοπευτή παραμένει ένα masterclass υπομονής και στρατηγικής. Περίμενα 15 λεπτά κρυμμένος κρατώντας την ανάσα μου μόνο και μόνο για να τον πετύχω με μια βολή. Και ναι το να κρυφτείς σε ένα χαρτόκουτο εξακολουθεί να είναι η καλύτερη στιγμή stealth gaming που θα ζήσεις ποτέ.
Η καρδιά του παιχνιδιού είναι η Ιστορία του.
Το Metal Gear Solid Δ δεν αλλάζει ούτε μια λέξη από το σενάριο του Kojima, και αυτό είναι ευλογία. Είναι μια ιστορία για την προδοσία, την αφοσίωση, και το κόστος του πολέμου. Ο Naked Snake ο πρόδρομος του Big Boss, είναι τόσο ανθρώπινος γεμάτος αμφιβολίες, αλλά και αποφασιστικότητα. Η σχέση του με την The Boss, (τον μέντορά του) είναι το συναισθηματικό κέντρο του παιχνιδιού. Κάθε ματιά της κάθε λέξη της ειδικά στο φινάλε με έκανε να θέλω να κλάψω σαν παιδί.
Τα γραφικά δίνουν στα πρόσωπα μια εκφραστικότητα που πονάει βλέπεις τη θλίψη στα μάτια της The Boss, την ένταση στον Ocelot κτλπ. Οι φωνές, με τον David Hayter να επιστρέφει ως Snake είναι σαν να ακούς έναν παλιό φίλο. Οι συνομιλίες με την Para-Medic ή με τον Major Zero για τακτικές είναι γεμάτες χιούμορ και ζεστασιά σαν μικρές ανάσες ανάμεσα στην ένταση.
Μικρές Λεπτομέρειες που κάνουν Mεγάλη διαφορά
Η Konami πρόσθεσε μικρές πινελιές που κάνουν το Δ να λάμπει. Μπορείς να αλλάξεις camo σε πραγματικό χρόνο χωρίς να μπαίνεις σε μενού, κάτι που κρατάει τη ροή του παιχνιδιού. Υπάρχουν νέα collectibles, όπως κρυμμένα έγγραφα που εμβαθύνουν το lore του Ψυχρού Πολέμου και easter eggs για τους φαν. Οι επιλογές προσβασιμότητας είναι επίσης ευπρόσδεκτες– από ρυθμιζόμενη δυσκολία μέχρι υποστήριξη για colorblind modes. Ωστόσο, δεν είναι όλα τέλεια. Η AI όπως είπα, έχει στιγμές που νιώθει λίγο ξεπερασμένη, και μερικά animations φαίνονται ελαφρώς άκαμπτα συγκριτικά με τη λεπτομέρεια του κόσμου. Επίσης, αν περιμένεις μια πλήρη ανανέωση θα απογοητευτείς γιατί το Δ είναι πιστό στο πρωτότυπο και αυτό ίσως φανεί σε κάποιους υπερβολικό.
Τι ένιωσα με την επιστροφή του τίτλου.
Παίζοντας το Δ ένιωσα σαν να ξαναζώ το παρελθόν μου αλλά με τη σοφία του σήμερα. Κάθε cutscene, κάθε μάχη κάθε στιγμή που ο Snake σέρνεται στη λάσπη,με έκανε να θυμηθώ γιατί αγάπησα παραπάνω αυτή την σειρά. Είναι ένα παιχνίδι που σε κάνει να να νιώθεις το βάρος της αποστολής, την οργή της προδοσίας, την πίκρα του αποχαιρετισμού. Όταν έφτασα στο φινάλε με το Way to Fall του Starsailor να παίζει δεν μπορούσα να συγκρατήσω την στεναχώρια μου γιατί αποχαιρετούσα ξανά έναν κόσμο που με ξαναενθουσίασε.
Εν κατακλείδι
Το Metal Gear Solid Δ: Snake Eater παίρνει ένα παλιό αριστούργημα και το κάνει ακόμα πιο όμορφο, πιο προσιτό αλλά εξίσου βαθύ. Φυσικά δεν είναι τέλειο η AI και μερικές τεχνικές λεπτομέρειες το κρατάνε πίσω αλλά αξίζει κάθε δευτερόλεπτο παιχνιδιού. Για τους νέους παίκτες είναι μια εισαγωγή σε έναν κόσμο γεμάτο ψυχή. Για εμάς τους παλιούς είναι σαν να γυρίζεις σπίτι να βρίσκεις το παλιό σου δωμάτιο ίδιο αλλά με νέα λάμψη.O τίτλος δεν διατέθηκε από την εταιρεία διανομής αλλά αγοράστηκε από την ομάδα για να γίνει αυτό το Review. Kυκλοφορεί για Pc, Playstation 5 & PlayStation 5 Pro και Xbox Series X|S και δυστυχώς δεν είναι συμβατό για Steam Deck.
