Και όμως, υπάρχει μια ταινία επιστημονικής φαντασίας για την οποία μάλλον δεν έχετε ακούσει και στην οποία δύο από τους κορυφαίους κωμικούς του 21ου αιώνα ταξιδεύουν στον χρόνο, σώζουν τον κόσμο από τους εξωγήινους και τα βάζουν με έναν T-Rex.
Πρόκειται για το Land of the Lost, το οποίο θα κάνει την εμφάνιση του και στο Netflix από την 1η Οκτωβρίου (για την Ελλάδα άγνωστο ακόμη πότε θα μπορεσετε να την δείτε).
Βέβαια δεν μπορώ να πω ότι πρόκειται για μια κορυφαία ταινία. Σχεδόν όλοι οι εμπλεκόμενοι στην παραγωγή την έχουν αποκηρύξει. Οι παραγωγοί της αρχικής τηλεοπτικής εκπομπής της δεκαετίας του 1970 την αποκάλεσαν ως «μία από τις χειρότερες ταινίες που έγιναν ποτέ». Έχει βαθμολογία Rotten Tomatoes μόλις 26% και 5,3 στο IMDB. Έλαβε επτά υποψηφιότητες για το Golden Raspberry Award και κέρδισε το βραβείο για το χειρότερο Prequel, Remake, Rip-off ή Sequel.
Αλλά η αλήθεια είναι ότι το Land of the Lost είναι καλύτερο από ό,τι νομίζουν όλοι. Μπορεί να μην είναι μια υπέροχη ταινία, αλλά αυτή η περιπέτεια-κωμωδία επιστημονικής φαντασίας του 2009 αξίζει να παρακολουθήσετε, ειδικά τώρα που είναι διαθέσιμο και στο Netflix.
Στις 7 Σεπτεμβρίου 1974, το Land of the Lost έκανε το ντεμπούτο του στο NBC. Η σειρά ακολούθησε τον Rick Marshall και τα παιδιά του Will και Holly καθώς προσπαθούσαν να επιβιώσουν σε μια εναλλακτική διάσταση γεμάτη με δεινόσαυρους, πρωτόγονους πιθήκους "Pakuni" και ανθρωποειδείς σαύρες που ονομάζονταν "Sleestak". Μπορεί να ακούγεται τρομακτικό, αλλά το Land of the Lost ήταν μια family safe σειρά και περιλάμβανε έναν συνδυασμό δράσης και stop-motion κινουμένων σχεδίων.
Χάρη στο έργο ορισμένων αξιοσέβαστων συγγραφέων επιστημονικής φαντασίας, το Land of the Lost έγινε κλασικό. Υπήρξε ακόμη και μια σκέψη επανεκκίνησης της στις αρχές της δεκαετίας του '90. Στη συνέχεια, τη δεκαετία του 2000, το Land of the Lost αποφάσισε να μεταβεί στην μεγάλη οθόνη.
Σε σκηνοθεσία Brad Silberling (γνωστός για την ταινία του 1995 Casper and The Series of Unfortunate Events με πρωταγωνιστή τον Jim Carrey), στην ταινία πρωταγωνιστούν ο Will Ferrel ως Rick Marshall (ως ένας αποτυχημένος φυσικός), η Anna Friel ως Holly Cantrell (υποψήφια διδάκτορας με εμμονή στο έργο του Rick), και ο Ντάνι ΜακΜπράιντ ως Γουίλ Στάντον (συνοδεύει τους ήρωες στην περιπέτεια). Αφού ο Ρικ ενεργοποιήσει ένα χρονικό στρέβλωμα, οι τρεις τους έλκονται σε μια άλλη διάσταση πολύ παρόμοια με αυτή της δικής μας, ενώ χάνουν αμέσως την συσκευή που απαιτείται για να επιστρέψουν πίσω.
Από εκεί, η πλοκή ξετυλίγεται σαν μια σειρά από σκετς κωμωδίας που συνδέονται όμορφα μεταξύ τους κατά την αναζήτησή αυτής της συσκευής. Η πλοκή του Land of the Lost δεν έχει κάτι το ιδιαίτερο, αλλά αν θέλετε να δείτε μια ταινία και να χαλαρώσετε βλέποντας τον Will Ferrell να πίνει κατούρα από δεινόσαυρο ή τον Danny McBride να ταξιδεύει με έναν έξυπνο πίθηκο, αυτή είναι η ταινία για εσάς.
Ο Ferrell και ο McBride προσφέρουν άπλετη διασκέδαση, δεδομένου τόσο του περιορισμένου σεναρίου όσο και της υπερβολικής εξάρτησης της ταινίας στο CGI (ευτυχώς δεν βασίστηκαν στην τεχνική stop-motion του προκατόχου της), σε αντίθεση με την Anna Friel που ο χαρακτήρας της χρησιμεύει κυρίως για το ρομαντικό κομμάτι με τον αξιολύπητο πρωταγωνιστή που υποδύεται ο Φέρελ.
Το καστ περιλαμβάνει επίσης και τον Jorma Taccone, ως Cha-Ka, τον πίθηκο Panuki που μπαίνει στην ομάδα, ενώ ο Leonard Nimoy εμφανίζεται για λίγο ως Sleestak, για να δώσει μια τρομερή προειδοποίηση στους ήρωες μας.
Το Land of the Lost κέρδισε μόλις 68 εκατομμύρια δολάρια στο box office με προϋπολογισμό 100 εκατομμυρίων δολαρίων. Το 2011, ο πρόεδρος της Universal Pictures (η οποία διένειμε την ταινία) δήλωσε: «Το Land of the Lost ήταν απλώς χάλια. Θέλω να πω, δεν υπήρχε καμία δικαιολογία για αυτό».
Το Land of the Lost απέχει πολύ από το να χαρακτηριστεί τέλεια ταινία. Αλλά εξακολουθεί να είναι μια διασκεδαστική ταινία. Και για πολλούς θαυμαστές του Will Ferrel ή του Danny McBride, είναι πιθανότατα μια ταινία που θα πρέπει να δείτε, αν δεν το έχετε ήδη κάνει.