Moonfall: Η Σκοτεινή Πλευρά του Φεγγαριού (2022) Review

Moonfall: Η Σκοτεινή Πλευρά του Φεγγαριού (2022) Review

Θα είμαι ειλικρινής. Μου αρέσουν οι ταινίες με φυσικές καταστροφές. Δηλαδή φυσική καταστροφή δώκε μου και τα λεφτά μου πάρε ατάλαντε σεναριογράφε. Βέβαια, αν στην ταινία δεν συμμετέχει ο Μπρους Γουίλις να σώσει την κατάσταση, θυσιάζοντας τον εαυτό του για το καλό της ανθρωπότητας, είναι φαγητό χωρίς αλάτι.

Έτσι λοιπόν, όταν είδα το πρώτο trailer από το The Legend of Zelda: Majora's Mask, όπου κάποιες σκοτεινές δυνάμεις θέλουν να ρίξουν το φεγγάρι στην γη και να την καταστρέψουν και εμείς καλούμαστε να το αποτρέψουμε όλο αυτό... ώπα, ώπα κάπου έγινε έλα λάθος. Όπως με ειδοποιούν από το κοντρόλ, δεν έχει να κάνει με το παιχνίδι της Nintendo, αλλά για μια νέα ταινία του Χόλιγουντ που μοιάζει καταπληκτικά με το παιχνίδι.

Εντάξει, συνηθίζεται αυτό στο Χόλιγουντ θα μου πεις, μην κάνεις έτσι. Εδώ ολάκερος Νόλαν και δανείστηκε την ιδέα για το Inception από To Όνειρο μιας Ζωής του Don Rosa, στο παιχνίδι θα κολλήσουμε τώρα;

Έτσι λοιπόν, αφού βάλαμε τα πράγματα σε μια σειρά και κατάλαβα επιτέλους ότι άλλο το κόμικ, άλλο το παιχνίδι και άλλο η ταινία, δεν έχουν δηλαδή κααααμία σχέση μεταξύ τους, ας δούμε την νέα ταινία στην οποία πρωταγωνιστή η "νάραμου" Halle Berry, ο Patrick Wilson, γνωστός από τις ταινίες Conjuring και ο χοντρούλης που υποδύονταν τον Samwell Tarly στο Game of Thrones, John Bradley. Εκτός από αυτούς και την παλιά καραβάνα, τον Donald Sutherland, το υπόλοιπο καστ είναι για να κουβαλάει τα νερά.

Η ταινία ξεκινάει δείχνοντας μας μια επισκευή ρουτίνας ενός δορυφόρου, ενώ οι αστροναύτες αρχίζουν αυτό το βαρετό μπλα-μπλα που δεν έχει κανένα νόημα παρά να γεμίσει το κενό. Ειλικρινά, αν ήμουν αστροναύτης και έπρεπε να λέω αυτές τις αηδίες κάθε φορά εκεί έξω, θα είχα παραιτηθεί και θα γινόμουν ντελιβεράς. Τίμια, καθαρή δουλειά χωρίς να προκαλώ και τους flat earthers που και αυτοί ψυχή έχουν οι καημένοι. Τέλος πάντων, κάποια στιγμή κάτι περίεργο εμφανίζεται από το πουθενά, κάνοντας έτσι τον έναν από τους δύο αστροναύτες να χαθεί στο διάστημα.

Μπορεί να την γλύτωσε από την εξωγήινη απειλή εκεί πάνω ο αστροναύτης μας, αλλά σιγά να μην γλυτώσει από τους ανθρώπους που είναι χειρότεροι. Έτσι, έχασε τα πάντα, καριέρα, σπίτι, καλύτερα να γλυτώσει και τον ΕΝΦΙΑ, καθώς και την οικογένεια του και ζει, τι άλλο, μόνος του, χωρίς να έχει χρήματα ούτε για τσιγάρα, εκτός από το βάζει βενζίνη στην πανάκριβη μηχανή του. Γενικά αυτήν η μοναχικότητα παίζει πολύ στο Χόλιγουντ, ειδικά αν το παιδί δεν θέλει ούτε να φτύσει τον πατέρα του, αλλά στο τέλος τον λατρεύει όταν σώζει τον κόσμο από την καταστροφή. Έτσι και στην συγκεκριμένη ταινία, ενώ μόνον ο γιος του τον πίστευε, τελικά άρχισε να τον μισεί και σαν αποτέλεσμα, έμπλεξε με κάτι παλιοπαρέες που κλέβουν αμάξια.

Στην συνέχεια, βλέπουμε τον John Bradley, ο οποίος είναι ο άνθρωπος για όλες τις δουλειές, κάτι σαν τον Βέγγο στην ταινία "Πολυτεχνίτης και Ερημοσπίτης", ο οποίος John έχει, όπως τελικά θα δούμε, περισσότερες γνώσεις από όλη την ΝΑΣΑ μαζί και είναι ίσως ο μόνος που ανακάλυψε τον κίνδυνο που μας απειλή, δηλαδή ότι η τροχιά της σελήνης έχει μετατοπιστεί και αυτό έχει τρομερές συνέπειες στην γη. Έτσι λοιπόν, παλεύει με όσα μέσα διαθέτει να ακουστεί, αλλά μάταια. Ούτε καν ο ίδιος ο αστροναύτης δεν τον πιστεύει.

Στην συνέχεια, χάνουμε χρόνο με το δικαστήριο του γιου του αστροναύτη και απορώ για ποιον λόγο το έβαλαν αυτό στην ταινία, ίσως για να δείξουν ότι η πρώην γυναίκα του ζει με άλλον και ο γιος του δεν θέλει ούτε να τον φτύσει, αλλά μετά όπως είπαμε, θα τον λατρέψει, ενώ βλέπουμε ότι και η μητέρα του Κέισι, έχει κάποια θεματάκια με την υγεία της, αλλά λέει κάπου μια ατάκα που ανεβάζει την αυτοπεποίθηση του γιου της και αποφασίζει να κάνει τα πάντα για να τον ακούσουν επιτέλους.

Τελικά, σπάει ο διάβολος το ποδάρι του και μαθαίνουν τα ΜΜΕ τι έχει συμβεί. Έτσι, οι ειδικοί της τηλεόρασης έχουν αρχίσει να εμφανίζονται στις οθόνες και να τρομοκρατούν τον κόσμο, ενώ ο κόσμος έχει πανικοβληθεί, με αποτέλεσμα να αδειάσει όλα τα χαρτιά υγείας από τα σούπερ μάρκετ. Μα τα χαρτιά υγείας ρε αθεόφοβοι;

Τέλος πάντων, ο Χάρπερ τελικά θυμάται ότι ο Κέισι τα έλεγε όλα αυτά και πάει να τον βρει, ώστε να τον βοηθήσει να πάνε στην ΝΑΣΑ και να σώσουν έτσι την γη. Ο Κέισι εν τω μεταξύ επιμένει ότι η γη είναι κατασκεύασμα, μεγαδομή όπως την αποκαλούν, κάτι που μας κάνει να απορούμε πως το ανακάλυψε προτού το ανακαλύψουν οι υπόλοιποι.

Η αποστολή της ΝΑΣΑ δεν έχει καλό αποτέλεσμα και εκεί βλέπουν για πρώτη φορά τι είναι αυτό που μας απειλεί και ότι ο Χάρπερ ίσως δεν ήταν και τόσο τρελός τελικά, ενώ τα πρώτα σημάδια της αποκάλυψης έχουν ήδη αρχίσει να εμφανίζονται καταστρέφοντας μόνον την Αμερική. Τελικά εκεί ανακαλύπτουμε ότι η NASA γνώριζε για όλο αυτό από το 1969 και απλά το κράταγαν μυστικό, με σκοπό να το εκμεταλλευτούν προς όφελος τους, αδιαφορώντας για τις συνέπειες. Τι περίεργο, μα συμβαίνουν τέτοια πράγματα;

Τελικά οι Αμερικάνοι αποφασίζουν να κάνουν αυτό που ξέρουν καλύτερα, να βομβαρδίσουν δηλαδή το φεγγάρι, ώστε να πάρει τα πετρέλαι.. εεε σόρι, λάθος chat, ώστε να αποφευχθεί η σύγκρουση του με την γη. Βέβαια η Τζοκίντα έχει άλλη ιδέα, να επισκεφτούν το φεγγάρι και να κάνουν χαμούλη και τελικά κινεί τα νήματα ώστε να γίνει το δικό της και θα χρειαστεί την βοήθεια του Χάρπερ και του νέου του συνεργάτη. Έτσι η αποστολή προς το φεγγάρι ξεκινάει.

Μετά από ένα υπερβολικά βαρετό preparation, αλλά και προβλήματα που εμφανίζονται τελευταία στιγμή και τελικά λύνονται, επιτέλους η ομάδα μας φτάνει στο φεγγάρι. Τελικά η ομάδα αποφασίζει ότι η καλύτερη λύση είναι να να μπει μέσα στο φεγγάρι, στο κέντρο του, όπου εκεί ανακαλύπτουν ότι το φεγγάρι έχει μέσα τεράστια δαχτυλίδια τα οποία το βοηθούν να σταθεροποιηθεί. Άρα το φεγγάρι δεν είναι πλανήτης τελικά, αλλά κάτι σαν τεράστια κιβωτός, η οποία για κάποιο περίεργο λόγο έχει και βαρύτητα στο εσωτερικό της, αλλά και οξυγόνο, για να επιβιώσει η ομάδα μας. Τώρα πως αυτήν η κιβωτός προκαλεί τέτοια προβλήματα στην γη, δεν πολυκατάλαβα αλλά never mind. Επίσης η κιβωτός αυτήν έχει τεχνολογία δισεκατομμυρίων ετών, αλλά για την ηλικία της, μια χαρά τα καταφέρνει.

Εκεί ο Χάρπερ έρχεται σε επαφή με το λειτουργικό σύστημα του φεγγαριού, όπου του εξηγεί την ιστορία, ότι πριν από μερικά δισεκατομμύρια χρόνια, οι πρόγονοι μας ή προπάτορες μας, είχαν τρομακτική τεχνολογία και είχαν κατακτήσει το διάστημα. Είχαν επίσης αναπτύξει υπολογιστές με πανέξυπνη ΑΙ, ώστε να κάνουν τα PC την αγγαρεία, ως ότου τα τρανζίστορ πήραν ανάποδες, μεταμορφώθηκαν σε κάτι περίεργα σνήνη και άρχισαν να σκοτώνουν τους ανθρώπους. Εν τω μεταξύ, όλα αυτά του τα λέει το Moon OS, το οποίο προγραμματίστηκε όπως λέει για να του τα πει όλα αυτά. Μα, πόσο μπροστά οι πρόγονοι μας, όλα τα έβλεπαν πια; Επίσης, οι ίδιοι έφτιαξαν και την γη, για πάρτι μας. Δεν μας άφηναν και την τεχνολογία τους τουλάχιστον, που έπρεπε να περάσουν τόσες χιλιάδες χρόνια ώστε να την κάνουμε μόνοι μας; Βέβαια, η ταινία δεν αναφέρει τους δεινόσαυρους, αλλά μάλλον δεν κόλλαγαν στο σενάριο.

Τελικά ο Χάρπερ επιστρέφει στην ομάδα και τους εξηγεί τι πρέπει να κάνουν. Πρέπει να σκοτώσουν το σμήνος, ώστε να επιστρέψει το φεγγάρι στην θέση του. Και ως εκ του θαύματος, το Moon OS τους φτιάχνει και νέο σκάφος μιας και το δικό τους διαλύθηκε για να φτάσει. Μα τόση τεχνολογία το φεγγάρι και να μην μπορεί να τα βγάλει πέρα με το σμήνος;

Για να γίνει το τέλος πιο δραματικό, κάποιος πρέπει να μείνει πίσω και να πατήσει το κουμπί. Τελικά ο Κέισι αναλαμβάνει να μείνει αυτός πίσω και να θυσιαστεί για όλους μας. Και μετά από ένα δακρύβρεχτο και βαρετό αμερικάνικο μπλα-μπλα, του στυλ γιατί το κάνεις, άσε να το κάνω εγώ, όχι εγώ κλπ, κάτι σαν τα κεράσματα ένα πράγμα που μαλώνουμε για το ποιος θα κεράσει, ο Κέισι πατάει το κουμπί και το φεγγάρι επιστρέφει στην βάση του και η υπόλοιπη ομάδα στην γη. Βέβαια και ο Κέισι δεν χάθηκε εντελώς, αλλά έγινε μέρος του OS της σελήνης. Και έτσι, για ακόμη μια φορά, οι αμερικανοί έσωσαν τον πλανήτη.

Αυτήν ήταν η ταινία. Δεν μου άρεσε ιδιαίτερα, ενώ την βρήκα υπερβολικά βαρετή, γεμάτη με όλα τα κλισέ και τους κλισέ διαλόγους. Ωστόσο πρέπει να αναφέρω ότι είχε απίστευτα οπτικά εφέ. Πολύ όμορφα.

Ο σεναριογράφος προσπάθησε να γράψει μια ταινία φυσικών καταστροφών, η οποία είναι παράλληλα και ταινία διαστήματος και ταινία επιστημονικής φαντασίας και ταινία καταδίωξης και ταινία ρομάντζο και-και, αλλά τελικά κατάφερε να φτιάξει κάτι σαν ποτ πουρί από διάφορες ταινίες, που κάθε κομμάτι της, θα μπορούσε να γίνει ξεχωριστή ταινία και να έχει καλύτερο αποτέλεσμα.

loading