Το Megaman 2 είναι ένα από τα αγαπημένα μου παιχνίδια στο NES. Το συγκεκριμένο παιχνίδι το αγόρασα κάποια μακρινά… Χριστούγεννα από τον Κλαουδάτο τότε και κυριολεκτικά το ρούφηξα με την μία.
Θυμάμαι που είχα ένα τετράδιο όπου έγραφα τα cheats των παιχνιδιών και το συγκεκριμένο μου είχε πάρει τις περισσότερες σελίδες, αφού ο κάθε αρχηγός μιας πίστας απαιτούσε και το κατάλληλο όπλο για να νικηθεί.
Το Megaman 2 είναι ένα action παιχνίδι από την Capcom. Κυκλοφόρησε σε Αμερική και Ιαπωνία το 1988, ενώ στην Ευρώπη λίγο αργότερα. Το παιχνίδι είναι αυτό που κάνει κάποιο παιχνίδι καταπληκτικό, δηλαδή απλό, γεμάτο δράση και καταπληκτικές μουσικές.
Το παιχνίδι έχει αλλάξει από το προηγούμενο τίτλο και για καλή μας τύχη, ενώ ο προηγούμενος τίτλος δεν τα πήγε και τόσο καλά σε πωλήσεις, η Capcom έδωσε το πράσινο φως για την δημιουργία του και έτσι έχουμε αυτόν τον καταπληκτικό τίτλο και την συνέχεια της σειράς αν θέλετε. Το αποτέλεσμα δικαίωσε την Capcom, αφού το παιχνίδι είχε πάνω από ένα εκατομμύριο πωλήσεις, Επίσης είναι το καλύτερο παιχνίδι της σειράς και μάλιστα ένα από τα καλύτερα παιχνίδια όλων των εποχών και όχι άδικα.
Η ιστορία του παιχνιδιού έχει ως εξής. Έναν χρόνο μετά από το πρώτο MEgaman, ο Dr Willy δημιουργεί μια σειρά από ρομπότ για να νικήσει τον ήρωα μας. Ο Dr. Light, ο δημιουργός του Megaman και alter ego του Dr Willy στέλνει τον Megaman σε αποστολή να νικήσει τα ρομπότ και τον ίδιο τον Dr Willy.
Στο παιχνίδι χειριζόμαστε τον Megaman και καλούμαστε να νικήσουμε τα αφεντικά των 8 επιπέδων και να πάρουμε τα όπλα τους, προτού μπορέσουμε να συνεχίσουμε στην τελευταία πίστα του αφεντικού του παιχνιδιού, του Dr Willy.
Κάθε αρχηγός έχει και το δικό του μοναδικό όπλο, το οποίο όπως είπα στην αρχή μας χρειάζεται για να νικήσουμε ευκολότερα κάποιον άλλο αρχηγό. Δηλαδή το πως θα ξεκινήσεις και με πια σειρά έχει σημασία αφού μπορεί να φτάσεις σε κάποιον αρχηγό που θα σου βγάλει την ψυχή μέχρι να τον νικήσεις, ενώ θα μπορούσες να τον κερδίσεις πιο εύκολα αν είχες κάποιο άλλο όπλο.
Τα επίπεδα του παιχνιδιού είναι μοναδικά και γεμάτα δράση, ενώ τα μουσικά θέματα του κάθε επιπέδου είναι απίστευτα. Εδώ μας δίνεται ακόμη μια φορά η δυνατότητα να δούμε το τι μπορούν να κάνουν οι δημιουργοί, αν έχει το ελεύθερο από την εταιρία, πράγμα που δεν συμβαίνει σήμερα.
Το τελευταίο επίπεδο είναι και κάπως διαφορετικό από τα άλλα επίπεδα του παιχνιδιού. Αφού νικήσουμε τον Dr Willy την πρώτη φορά, μεταφερόμαστε σε μια πίστα όπου επικρατεί σιγή, δεν παίζει καμία μουσική στο background και το μόνο που ακούμε είναι η σταγόνες από το οξί που στάζει από το ταβάνι.
Το συγκεκριμένο επίπεδο είναι και το πιο δύσκολο του παιχνιδιού, αφού τα πάντα σε σκοτώνουν και πολύ γρήγορα μάλιστα. Στο τέλος θα πολεμήσουμε την άλιεν έκδοση του Dr Willy, αν και θα δούμε ότι τελικά ήταν κάποιο είδος ολογράμματος. Το μοναδικό όπλο που σκοτώνει τον Alien Dr Willy είναι οι φούσκες, ένα όπλο που δεν τον χρησιμοποιείς σχεδόν ποτέ στο παιχνίδι. Ίσως ήταν κάποιο είδους τρολαρίσματος από τους προγραμματιστές.
Αυτό που μου άρεσε περισσότερο είναι το φινάλε του παιχνιδιού ή οι τίτλοι τέλους αν θέλετε. Εκεί βλέπουμε τον Megaman να περπατάει μόνος του, ενώ ακούμε μια μελαγχολική μελωδία, ενώ παράλληλα το σκηνικό στα δεξιά του να αλλάζει χρώματα. Πιστεύω ότι έχει να κάνει με τα όπλα που πήραμε από κάθε ρομπότ. Κάποια στιγμή το τοπία γίνεται πράσινο, ο Megaman σταματάει και το κοιτάζει, ενώ βλέπουμε να έχει πετάξει το κράνος του και να έχει φύγει.
Σε ευχαριστούμε Capcom για αυτό το διαμάντι.