Οι τελευταίες εξελίξεις που συμβαίνουν στην Ευρώπη, μου θυμίζουν έντονα την ταινία "Demolition Man" δίνοντας μου την εντύπωση ότι όχι μόνο έπεσε μέσα στις προβλέψεις της η ταινία, όπως και άλλες εκείνης της εποχής για τις οποίες θα αναφερθώ κάποια άλλη στιγμή, αλλά και ότι η κοινωνία μας αρχίζει σιγά σιγά να μοιάζει με αυτήν του Σεν Άντζελες του 2032.
Γι'αυτό σε αυτό το άρθρο, θα κάνω μια μικρή αναφορά στην ταινία.
Το Demolition Man είναι μια αμερικάνικη ταινία δράσης του 1993, σε σενάριο των Ντάνιελ Γουότερς ("Batman Returns") και Πίτερ Λένκοφ. Στην ταινία κύριο ρόλο έχουν οι Σιλβέστερ Σταλόνε και Γουέσλι Σνάιπς (Wesley Snipes), οι οποίο παίζουν, τι άλλο, τον καλό και τον κακό. Επίσης μαζί με τον "καλό" είναι και η Σάντρα Μπούλοκ στον ρόλο της -σέξι- αστυνομικίνας Λενίνα Χάξλι και συγχωρέστε με για το αστυνομικίνα, το σέξι περνάει από την λογοκρισία.
Η υπόθεση της ταινίας έχει ως εξής. Βρισκόμαστε στο Λος Άντζελες, το σωτήριο έτος 1996. Ο σκληροτράχηλος αστυνομικός Τζον Σπάρταν, τον οποίο υποδύεται ο Σταλόνε, είναι αποφασισμένος να οδηγήσει ενώπιον της δικαιοσύνης τον ψυχοπαθή εγκληματία Σάιμον Φίνιξ, που υποδύεται ο Σνάιπς. Και ενώ τελικά η επιχείρηση σύλληψης του Φίνιξ από τον Σπάρταν στέφεται με επιτυχία, η δολοφονία αθώων πολιτών από τον πρώτο αναγκάζει τις Αρχές να αποδώσουν την ευθύνη στον Σπάρταν. Ο αστυνομικός καταδικάζεται να καταψυχθεί σε κρυογενετική κάψουλα για αόριστο χρονικό διάστημα.
Στην συνέχεια η ταινία μας μεταφέρει στο Σεν Άντζελες του 2032 (Σεν Άντζελες είναι τα Λος Άντζελες, Σάντα Φε και Σάντα Μπάρμπαρα ενοποιημένα έπειτα από έναν καταστροφικό σεισμό). Στην νέα αυτή κοινωνία, η εγκληματικότητα και η φτώχεια έχουν εξαλειφθεί και επικρατεί η ευημερία, η ηρεμία και η τάξη. Στην ταινία φαίνεται σαν μεγάλη μερίδα του πληθυσμού να σκοτώθηκε από τον σεισμό και όσοι επέζησαν να έχουν μεταφερθεί στο Σεν Άντζελες.
Και αν σκεφτεί κανείς ότι απειλούμαστε από έναν καταστροφικό, τουλάχιστον για την οικονομία, ιό και πάντα με τα όσα πρόβλεψε κατά σατανική σύμπτωση ο Bill Gates δύο χρόνια πριν, ο οποίος ιός θα μπορούσε να σκοτώσει μέσα σε μόλις 6 μήνες 30εκ πολίτες, αλλά και τον "αρχαίο" ιό HTLV-1, ο οποίος απειλεί την Αυστραλία και που κανείς δεν ανέφερε σχεδόν ποτέ, ή τις φήμες για την Agenda 21, που θέλει την μείωση του πληθυσμού στο 95% ως το 2030, υπάρχουν πολλές ομοιότητες με την ταινία που δεν μπορείς παρά να παραδεχθείς.
"Η ασφάλεια πάνω από όλα" είναι το κυρίαρχο σύνθημα που βλέπουμε σχεδόν παντού στην πόλη, ενώ η Μπούλοκ έχει αρχίσει να βαριέται την ζωή της και ζηλεύει την κοινωνία των προηγούμενων δεκαετιών που ήταν γεμάτη δράση, ενώ παράλληλα συλλέγει και πολλά αντικείμενα των εποχών εκείνων.
Αυτό το γαλήνιο κλίμα διαταράσσεται, όταν από ένα "λάθος" καταφέρνει να αποδράσει από την «φυλακή» του ο Σάιμον Φίνιξ και η αστυνομία αδυνατεί να τα βγάλει πέρα μαζί του. Έτσι επανέρχεται στην ενεργό δράση και ο Τζον Σπάρταν, αφού είναι ο μόνος που μπορεί να τον κάνει καλά.
Η ταινία πρόκειται για μία κλασική ταινία δράσης των '90s και μία από τις πρώτες ταινίες που είδα (μαζί με το Terminator 2) όταν αγοράσαμε VHS και την θυμάμαι κάθε φορά που διαβάζω τις τελευταίες εξελίξεις. Ας δούμε όμως πρώτα, μερικές από τις προβλέψεις της ταινίας, που πατάνε κάτω τις προβλέψεις των Σίμσονς.
Αρχικά να πούμε ότι η ταινία έχει προβλέψει πολλά που συμβαίνουν στις μέρες μας. Ένα από αυτά είναι οι τηλεδιασκέψεις, τα αυτό-οδηγούμενα οχήματα, οι video κλήσεις, η αναγνώριση ίριδας ματιού, τον Άρνολντ Σβαρτσενέγκερ σαν πρόεδρο της Αμερικής (εδώ έπεσε κοντά η ταινία, μιας και έγινε κυβερνήτης αν και στην ταινία λένε ότι ο πρόεδρος δεν είναι Αμερικανός αλλά άλλαξε η τροπολογία, και μοιάζει με τις πρώτες ημέρες του Ομπάμα που απασχόλησε την Αμερική η καταγωγή του).
Επίσης πρόβλεψε την κοινωνία χωρίς χρήματα αλλά με κωδικούς, κάτι σαν τις κάρτες σήμερα, όπου σε λίγο καιρό το χρήμα δεν θα υπάρχει παρά μόνον σε ηλεκτρονική μορφή, βλέπε και μοντέρνα Σουηδία, ενώ επίσης, σύμφωνα με την υπόθεση, στην μελλοντική εποχή που γυρίζεται, σε όλους τους πολίτες είχε εμφυτευθεί στο δεξί τους χέρι ένα ειδικό microchip, όπου μπορούν οι αρχές να γνωρίζουν ανά πάσα στιγμή που βρίσκεται ο κάθε πολίτης.
Δυστυχώς ο Simon Phoenix δεν είχε κωδικοποιηθεί. Ενώ εσύ κοιμόσουν ένας κωδικός τοποθετήθηκε σε όλους. Ήταν μια λαμπρή ιδέα από τον Dr. Κοκτώ. Ένα οργανικό μικροτσίπ ράβεται στο δέρμα. Αισθητήρες σε όλη την πόλη μπορούν να τον εντοπίσουν οποιονδήποτε ανά πάσα στιγμή. ~ Λενίνα Χάξλι
Η πιο δυνατή πρόβλεψη της ταινίας ωστόσο, είναι η απόλυτη επιβολή της πολιτικής ορθότητας, όπου όσοι την αμφισβητούν είναι εχθροί και άρα αναλώσιμοι, κάτι που θα το δείτε να συμβαίνει τα τελευταία χρόνια στον σκουπιδότοπο των social media. Στην ταινία θα δείτε όσους δεν υπακούν τους νέους αυτούς νόμους, να αντιμετωπίζονται σαν "αλήτες" και να είναι μόνιμα κυνηγημένοι από το σύστημα, ενώ αναγκάζονται να μένουν κάτω από την γη και βγαίνουν μόνο για να βρουν τροφή, κάτι που φαντάζομαι θα εύχονται να γίνει πράξη όλοι οι μεγάλοι CEO. Μάλιστα η επαναφορά του Φίνιξ δεν ήταν τυχαία, αφού τον επανέφεραν για να εξολοθρεύσει τους "αλήτες" και να γίνει έτσι η κοινωνία απολύτως ήσυχη και ασφαλής.
Η κοινωνία που βλέπουμε στην ταινία, είναι μια κοινωνία "ειρήνης" και "κατανόησης", μια κοινωνία αποστειρωμένη, όπου απαγορεύονται οι χειραψίες, να μιλάει κάποιος άσχημα, να πίνει αλκοόλ, καφεΐνη και άλλα διεγερτικά (όπως και το αλάτι). Και το σεξ απαγορεύεται και γίνεται μόνο εξ αποστάσεως και μέσα από ειδικές συσκευές που φοριούνται στο κεφάλι, ενώ γεννήσεις γίνονται με μια ειδική διαδικασία και μόνον κατόπιν άδειας.
Οι παραβάτες τιμωρούνται με αποδείξεις προστίμου που εκδίδονται από ειδικά μηχανήματα που βρίσκονται τοποθετημένα σε πολλά σημεία στην πόλη.
Στην ήσυχη αυτή κοινωνία, οι αστυνομικοί δεν οπλοφορούν και είναι στην κοινωνία απλά για να είναι, σαν μαριονέτες οι οποίοι χαιρετιούνται μεταξύ τους λέγοντας "αγγαλιάσθε!" και ίσως είναι και η μοναδική τους ασχολία.
Αυτήν την φανταστική κοινωνία, έρχεται να χαλάσει ο "κακός" Φίνιξ. Οι beta αστυνομικοί αδυνατούν να τα βγάλουν πέρα μαζί του και έτσι οι αρχές αναγκάζονται να επαναφέρουν το alpha male, τον Σπάρταν, ο οποίος γνωρίζει πως να βάζει στην θέση τους άτομα σαν τον Φίνιξ.
Ωστόσο η χειραγωγημένη και νοητικά ελεγχόμενη κοινωνία, αντιμετωπίζει τον Σπάρταν ως "Νεάντερταλ", "απολίθωμα μιας εποχής που ευτυχώς πέρασε". Ωστόσο είναι και ο μόνος που μπορεί να τους σώσει από την καταστροφή, καθώς ο Φίνιξ σκοπεύει να ξεπαγώσει και κάποιους άλλους εγκληματίες.
Στην ταινία βλέπουμε καθαρά πως η μετατροπή των αντρών σε beta males, όπως συμβαίνει τα τελευταία χρόνια όπου η κοινωνία προσπαθεί να κόψει τους "όρχεις" των ανδρών με την δικαιολογία της τοξικής αρρενωπότητας και να τους κάνει να φαίρονται σαν "παιδάκια", έχει τα κακά του. Και ένα από αυτά; Το δείχνει η ταινία, σε μία πραγματική απειλή, οι beta άντρες δεν μπορούν να μάσουν τα πόδια τους, όχι να καθαρίσουν την απειλή.
Η ταινία πρόβλεψε πολλά τα οποία τα βλέπουμε μπροστά μας. Το μόνο που δεν πρόβλεψε, είναι το ποιος θα αναλάβει τον ρόλο του Σπάρταν, όταν συμβεί κάτι κακό και απειληθεί η αποβλακωμένη κοινωνία μας.