Πριν από κάτι παραπάνω από 40 χρόνια, η NASA εκτόξευσε δύο διαστημόπλοια με μία αποστολή: να πάνε πιο μακριά από οτιδήποτε είχε στείλει ποτέ η ανθρωπότητα. Τα Voyager 1 και Voyager 2 είναι αυτά τα διαστημόπλοια και, παρόλο που κατασκευάστηκαν με τεχνολογία της δεκαετίας του 1970, εξακολουθούν να είναι ενεργά σήμερα, στέλνοντας πολύτιμα δεδομένα για τις πιο απομακρυσμένες γωνιές του ηλιακού μας συστήματος και πέρα από αυτές. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού τους, ανακάλυψαν κάτι που οι επιστήμονες αποκαλούν «τείχος προστασίας» - μια παράξενη και εκπληκτική περιοχή στην άκρη του ηλιακού μας συστήματος.
Οι ταξιδιώτες του διαστήματος
Το 1977, όταν ο κόσμος μόλις άρχιζε να χρησιμοποιεί τις πρώτες εκδόσεις του διαδικτύου και οι άνθρωποι άκουγαν μουσική στα Walkman, η NASA έστειλε τα Voyager στο μεγάλο τους ταξίδι. Η πρώτη τους αποστολή ήταν να εξερευνήσουν τους εξωτερικούς πλανήτες - τον Δία, τον Κρόνο, τον Ουρανό και τον Ποσειδώνα. Αφού ολοκλήρωσαν αυτό το μέρος, συνέχισαν να κινούνται προς τα έξω, συνεχίζοντας σε περιοχές του διαστήματος που δεν είχαν φτάσει ποτέ πριν.
Αυτά τα δίδυμα διαστημόπλοια μεταφέρουν τους διάσημους «Χρυσούς Δίσκους», δηλαδή διάφορα μηνύματα από τη Γη με ήχους, εικόνες και χαιρετισμούς σε περίπτωση που βρεθούν ποτέ από κάποιον άλλο νοήμονα οργανισμό. Αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι εξακολουθούν να μεταδίδουν ενεργά επιστημονικά δεδομένα, δεκαετίες μετά την εκτόξευση.
Σύνορο
Ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια στην αστρονομία είναι το πού πραγματικά τελειώνει το ηλιακό σύστημα. Είναι ακριβώς μετά τον Ποσειδώνα; Ή μήπως εκτείνεται μέχρι το Νέφος του Όορτ [Wikipedia], όπου πιστεύεται ότι βρίσκονται οι κομήτες;
Η NASA ορίζει το τέλος στην ηλιόπαυση, το οποίο είναι το όριο όπου ο ηλιακός άνεμος από τον Ήλιο τελικά εξασθενεί και δίνει τη θέση του στο περιβάλλον του διαστρικού χώρου. Μπορείτε να το φανταστείτε σαν μια γιγάντια φούσκα που φυσάει ο Ήλιος, με την ηλιόπαυση να λειτουργεί ως το περίβλημα της φούσκας. Πέρα από αυτήν βρίσκεται ο διαστρικός χώρος.
Τείχος προστασίας
Η πιο συναρπαστική ανακάλυψη ήρθε όταν τα Voyager διέσχισαν εκείνη την ηλιόπαυση. Αντί να εισέλθουν σε μια ήρεμη περιοχή, βρήκαν μια ζώνη με θερμοκρασίες που κυμαίνονταν μεταξύ 30.000 έως 50.000 βαθμών Κελσίου. Οι επιστήμονες την ονόμασαν «τείχος προστασίας».
Αλλά δεν είναι η θερμοκρασία από φωτιά με τον τρόπο που την ξέρουμε εμείς στην γη. Αυτή η περιοχή είναι γεμάτη με ενεργειακά σωματίδια διάσπαρτα τόσο μακριά μεταξύ τους που δεν καίνε τα διαστημόπλοια όπως θα έκαναν οι φλόγες. Αντίθετα, μοιάζει περισσότερο με έναν καυτό, αόρατο ωκεανό ενέργειας από τον οποίο τα Voyager πέρασαν αλώβητα.
Η διέλευση του τείχους προστασίας άνοιξε νέα μυστήρια. Οι ανιχνευτές ανίχνευσαν ένα μαγνητικό πεδίο στον διαστρικό χώρο που φαινόταν να παραμένει συνδεδεμένο με αυτό μέσα στην ηλιακή μας φυσαλίδα. Αυτό το εύρημα αμφισβήτησε την ιδέα ότι το ηλιακό σύστημα και ο διαστρικός χώρος ήταν εντελώς ξεχωριστοί.
Τώρα οι επιστήμονες αναρωτιούνται:
- Είναι ο χώρος μέσα και έξω από την ηλιακή φυσαλίδα πιο συνδεδεμένος από όσο νομίζαμε;
- Μήπως η επιρροή του Ήλιου εκτείνεται πολύ περισσότερο από το αναμενόμενο;
- Υπάρχουν κρυφές πτυχές των γαλαξιακών μαγνητικών πεδίων που δεν κατανοούμε ακόμη;
Αυτά τα ερωτήματα οδηγούν σε νέα έρευνα και τα Voyagers συνεχίζουν να παρέχουν τα στοιχεία.
Σπουδαιότητα της ανακάλυψης
Για όσους από εμάς στη Γη, αυτό μπορεί να φαίνεται μακρινό. Αλλά όλα όσα μαθαίνουμε για το σύμπαν τελικά συνδέονται ξανά με εμάς. Το γεγονός ότι αυτά τα διαστημόπλοια, που εκτοξεύτηκαν το 1977, εξακολουθούν να εργάζονται και να κάνουν ανακαλύψεις είναι ήδη απίστευτο.
Έχουν ταξιδέψει πάνω από 2 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα, έχουν επιβιώσει από τα πιο σκληρά περιβάλλοντα και έχουν αλλάξει τον τρόπο που σκεφτόμαστε την άκρη του ηλιακού συστήματος. Η ανακάλυψη του τείχους προστασίας και οι μετρήσεις του μαγνητικού πεδίου είναι μόνο η αρχή. Ποιος ξέρει τι άλλο θα αποκαλύψουν καθώς συνεχίζουν να κινούνται πιο βαθιά στον διαστρικό χώρο;
Την επόμενη φορά που θα κοιτάξετε τον νυχτερινό ουρανό, θυμηθείτε: Τα Voyager 1 και Voyager 2 βρίσκονται ακόμα εκεί έξω, ταξιδεύοντας σιωπηλά, μεταφέροντας την περιέργεια της ανθρωπότητας στο άγνωστο.
