Γιατί το Χόλυγουντ σήμερα έχει πιάσει πάτο;

Published on  by Gearloose ‐ In  ‐ Reading time: less than a minute
Γιατί το Χόλυγουντ σήμερα έχει πιάσει πάτο;

Σε αυτό το άρθρο θα σχολιάσω το σύγχρονο Χόλυγουντ και γιατί πάει κατά διαόλου.

Ότι και να πούμε βέβαια για το Χόλυγουντ, η αλήθεια είναι ότι στο παρελθόν μας έχει δώσει διαμάντια. Σχεδόν 3 στις 5 ταινίες περασμένων δεκαετιών ήταν απίστευτες και είμαι της άποψης ότι ταινίες που είχαν γυριστεί στα 90s και δεν είχαν τα συστήματα των εφέ που έχουν σήμερα, είναι κλάσεις ανώτερες από τα τρισάθλια remakes που γυρίζονται σήμερα.

Και παρά τα καλύτερα μηχανήματα, την πληθώρα ηθοποιών και σεναριογράφων, οι ταινίες είναι άθλιες και πολλές φορές, για να μην πω τις περισσότερες, το τρέιλερ μιας ταινίες είναι καλύτερο από την ίδια την ταινία. Το ίδιο συμβαίνει και με τις τηλεοπτικές σειρές, αλλά ας πούμε ότι οι σειρές έχουν το ελαφρυντικό ότι σχεδιάζονται για πολλά επεισόδια και με τον καιρό μπορεί να βελτιωθούν ή να χειροτερέψουν.

Τα κύρια προβλήματα για την ποιότητα του σημερινού υλικού, για εμένα είναι 3 και ένα, για να ακουστεί πιο official το άρθρο. Κανονικα θα έπρεπε να βάλω σαν τίτλο "ΣΟΚ, τα 3+1 προβλήματα του Χόλιγουντ", αλλά never mind.

Πρώτο από όλα τα προβλήματα είναι οι υπερήρεωες και ο φανατισμός του κοινού με αυτούς. Βλέποντας λοιπόν οι εταιρίες ότι παίζει χρήμα, ασφαλώς και θα δώσουν βάση στους υπερήρωες. Και μόνο η τεράστια αγορά της Κίνας, που ότι πετάει μέσα σε στολή το γουστάρουν (ίσως γιατί δεν τρώγεται θα έλεγε κάποιος), είναι αρκετή για τους τσέους των εταιριών.

Για τις εταιρίες, οι ήρωες αυτοί είναι οι κότες με τα χρυσά αυγά. Όχι μόνο γιατί μπορούν να πουλάνε αυγά, λαμπάδες και σοκολάτες με αυτούς και λόγω των ημερών αναφέρθηκα σε αυτά, γενικά πουλάνε τα πάντα με τους ήρωες τυπωμένους επάνω τους, τα οποία τα αγοράζουν από την Κίνα 5ε το κοντέινερ και τα πουλάνε πανάκριβα επειδή έχουν κάποιον ήρωα επάνω τους, αλλά καλά κάνουν αφού μπορούν. Ο κύριος λόγος ωστόσο που οι εταιρίες πηγαίνουν με χίλια τους ήρωες αυτούς, είναι επειδή μπορούν να αλλαζουν όποτε γουστάρουν τους ηθοποιούς που τους υποδύονται.

Τι θέλω να πω. Αν ρωτήσεις κάποιον παλιότερο να σου πει ποιους ηθοποιούς γούσταρε να βλέπει σε ταινίες, θα σου πει σίγουρα κανά Τζον Γουέιν, τον Κλιντ Ιστγουντ και κανέναν Τζόνι Βαϊσμίλερ.

Αυτό για τις εταιρίες ήταν αγκάθι, γιατί όταν ανέβαιναν οι μετοχές ενός ηθοποιού, ανέβαινε και το κασέ του. Ας πούμε ότι ο Μπρους Ουίλις είναι ένας νέος ηθοποιός και παίζει στο Die Hard. Αυτό με το που γίνεται επιτυχία, αυτόματα ο ηθοποιός θα απαιτήσει περισσότερο κασέρι στην επόμενη ταινία. Και αυτό είναι κάτι που πληγώνει τους τσέους.

Οπότε με το να βγάζεις ταινίες με τον άνθρωπο αράχνη να σώζει τα γκομενάκια από τους κακούς, ο θεατής δεν νοιάζεται για το αν ο αραχνομαν είναι Αμερικανός, ή ασυνόδευτος ανήλικος 30αρης ή Κινέζος. Τον ενδιαφέρει μόνον το feeling ότι για ακόμη μια φορά, ο ήρωας του έκανε το καθήκον του. Οπότε το Χόλυγουντ μπορεί και παίζει μπάλα όπως γουστάρει και είμαι σίγουρος ότι τα φανταστικά ποσά που ακούμε για τους ηθοποιούς θα πέσουν κατά πολύ στο μέλλον.

Ένα άλλο πρόβλημα, είναι οι συνδρομητικές πλατφόρμες τύπου Netflix. Αυτές θέλουν να έχουν υλικό, που σημαίνει ότι θα βγάλουν και πολύ φτηνοσαβούρα μέσα για να έχουν μπόλικο υλικό. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα χάλια σενάρια και άσχετοι ηθοποιοί που θέλουν να κυνηγήσουν το όνειρο τους να γίνουν πλούσιοι και γνωστοί, ώστε να έχουν μετά πρόσβαση σε πάρτι, κόκα και πολλές γυναίκες που κάθονται σε οποιονδήποτε εμφανίστηκε στην TV για πάνω από 15".

Μάλιστα ένας από τους κορυφαίους σκηνοθέτες, ο Σκοτσέζε, είχε δηλώσει λίγο πολύ ότι οι πλατφόρμες αυτές μειώνουν την ποιότητα των ταινιών και δεν έχει άδικο. Ρίξτε μια ματιά στην βιβλιοθήκη του Netflix για να σας πείσει. Και μετά απορούν γιατί έπεσε η μετοχή του και γιατί φεύγουν οι συνδρομητές του και εδώ πάμε στο 3ο πρόβλημα, η πολιτική κορεκτίλα που έχει χτυπήσει σαν περονόσπορος το Χόλυγουντ και θα δούμε γιατί.

Το 2016, είχε γίνει μποϊκοτάζ των Όσκαρ από πολλούς ηθοποιούς, ανάμεσα τους και το ζεύγος Σμιθ, μιας και ήταν η γυναίκα του που ξεκίνησε αυτό το κίνημα. Μετά από αυτό το κίνημα, τα Όσκαρ ξεκίνησαν μια επιτροπή (με επικεφαλής τη Γούπι Γκόλντμπεργκ) και αρκετούς άλλους μαύρους και LGBT ανθρώπους. Πάνω κάτω καταλαβαίνετε που πάει το πράγμα. Αυτή η επιτροπή λοιπόν, έθεσε κάποιες κατευθυντήριες γραμμές για ταινίες και σειρές ότι θα έπρεπε να έχουν πολλές μειονότητες με ουσιαστικό ρόλο, διαφορετικά δεν θα είναι καν υποψήφιοι για τα βραβεία. Οπότε, βασικά αυτό που κάνουν όλες αυτές οι υπηρεσίες, είναι να συμβαδίζουν με αυτήν την γραμμή. Και αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να βλέπουμε σκουπίδια και πιστεύω ότι θα αργήσει να αλλάξει αυτό, παρότι ματώνουν οικονομικά οι εταιρίες αυτές. Βέβαια, κάποιες εταιρίες από μόνες τους αποφασίζουν για τέτοια θέματα, όπως για παράδειγμα η Disney, όπου πρόσφατα διερεύνησε video με τους αξιωματούχους της εταιρίας να προωθούν την LGBT κλπ ατζέντα.

Προτού κλείσω το άρθρο, να πω και το τελευταίο πρόβλημα, οι ίδιοι οι ηθοποιοί. Φανταστείτε ότι είστε στην δεκαετία του 90. Τότε, η μόνη σου επαφή με τους ηθοποιούς ήταν κάποια στημένη συνέντευξη που έδιναν σε κάποιο περιοδικό της εποχής, η οποία πέρναγε από 35 μάνατζερ προτού τυπωθεί, ώστε να σου σχηματιστεί η γνώμη ότι ο τάδε ηθοποιός είναι μορφωμένος, έχει τις σωστές απόψεις και, γιατί να το κρύψομεν, ήταν πάντοτε με την σωστή πλευρά της ιστορίας. Θα έλεγαν και την άποψη τους για κάποιον πόλεμο ότι είναι με αυτούς που πρωωθεί το σύστημα και αυτό ήταν. Άν είχες αντίθετη άποψη, την κράταγες για τον εαυτό του ή για την παρέα σου στον καφέ και μέχρι εκεί.

Με την διάδοση του διαδικτύου ωστόσο και με την είσοδο των κοινωνικών δικτύων, αυτό άλλαξε. Πλέον ο επώνυμος γράφει την άποψη του αφιλτράριστη από τους μάνατζερ του, ενώ μαθαίνεις άμεσα για τα προβλήματα που έχουν ή για παράδειγμα με τα κινητά που όλοι μας έχουμε, μπορείς άνετα να τον δεις σε στιγμές που παλιότερα δεν θα τον έβλεπες, πχ να βρίζει ή να χτυπάει κάποιον ή κάποια, να είναι σουρωμένος και να τον βγάζουν έξω από τα μαγαζιά, άλλος να είναι μαστουρωμένος κλπ.

Έτσι λοιπόν, έχει χαθεί αυτήν η μαγεία των επωνύμων. Και ο πιο φανατικός, έχει αρχίσει να καταλαβαίνει ότι οι επώνυμοι που ονειρεύεται να τους φτάσει, δεν έχουν και μεγάλη διαφορά από τον ίδιο ή να μην πω ότι είναι και χειρότεροι σαν άνθρωποι και απλά έκατσαν στον σωστό άνθρωπο και τους προώθησε στους σωστούς ανθρώπους. Ίσως να κάνω και ένα video σχετικά με την ψυχολογία των μαζών και με την λατρεία που έχουμε για τους επωνύμους και από που πηγάζει.

0 Comments

Related Posts

The Super Mario Bros. Movie [Παρουσίαση]
Πως το Demolition Man (1993) πρόβλεψε το μέλλον
Top