HomebrewGr
Οδικώς Ελλάδα-Γερμανία-Γαλλία
Αποφάσισα πριν λίγο καιρό να κάνω ένα μεγάλο road trip στην Ευρώπη και σε αυτό το άρθρο θα μοιραστώ τις εμπειρίες μου.
Σημειώστε ότι θα αναλύσω κυρίως την διαδρομή μου και όχι τα μέρη όπου επισκέφτηκα.
Σκόπια
Ξεκινώντας από Ελλάδα, ήμουν ανάμεσα από Αλβανία ή Σκόπια. Ρώτησα και κάποιους γνωστούς που έχουν περάσει την Αλβανία να μου πουν πληροφορίες για την διαδρομή και τα σχετικά, αλλά και φίλους από την Αλβανία, αλλά τελικά αποφάσισα να πάω από Σκόπια, μιας και την γνωρίζω την διαδρομή αυτήν.
Κάτι που με ενόχλησε, αν θέλετε, είναι η Cosmote. Αν και έχω δύο κάρτες στο κινητό, με δύο εταιρίες κινητής, σαν βασική έχω την Cosmote και αυτό που με ενόχλησε ήταν το ότι προτού περάσω τα σύνορα, με είχε ήδη αλλάξει δίκτυο, αλλά προσέξτε, στην επιστροφή είχα το δίκτυο των γειτόνων για πολλά χιλιόμετρα μέσα στην Ελλάδα. Δηλαδή, όταν είναι να μπεις και να χρεωθείς επειδή μπήκες σε χώρα που δεν ανήκει στην Ευρ. Ένωση, σε αλλάζει απευθείας δίκτυο, ενώ όταν είσαι στην Ελλάδα, παραμένεις στο ίδιο δίκτυο που σε χρεώνει για πολλά χιλιόμετρα.
Περνώντας τα σύνορα, θα συναντήσουμε πολλά "duty free" καταστήματα. Μην αγοράσετε κάτι, είναι απάτη και κοστίζουν ακριβά. Αν είναι να χαλαρώσετε και να χρησιμοποιήσετε την τουαλέτα τους, τότε μόνο σας συμβουλεύω να σταματήσετε. Ειδάλλως, συνεχίστε και σταματήστε σε κάποιο τοπικό κατάστημα για να αγοράσετε τρόφιμα ή νερά.
Η διαδρομή μέχρι τα σύνορα με την Σερβία είναι μικρή και γίνεται σχετικά γρήγορα. Αλλά από εδώ ξεκινάει η ταλαιπωρία. Εδώ να πω επίσης ότι δίπλωμα και χαρτιά αυτοκινήτου μου ζητήθηκαν μόνο στα Σκόπια καθόλη την διαδρομή, ενώ σε κανένα άλλο κράτος δεν μου ζήτησαν κάτι πέρα από την ταυτότητα.
Κατά την διαδρομή σας μέσα στην χώρα των Σκοπίων, θα παρατηρήσετε ότι τα διόδια τους είναι υπερβολικά πολλά σε σχέση και με την κατάσταση των δρόμων τους. Μάλλον η Ελλάδα έχει διδάξει πολλά τέτοια κόλπα στα Βαλκάνια.
Σερβία
Με το που θα φτάσουμε στα σύνορα της Σερβίας, αρχίζει η ταλαιπωρία όπως έγραψα. Και αυτό γιατί έχουν αυστηρότερο έλεγχο, ο οποίος παίρνει αρκετή ώρα και αν σας τύχει να έχει και κίνηση, υπολογίστε κάμποσες ώρες μέχρι να περάσετε. Το ίδιο ισχύει και από την άλλη μεριά με την Ουγγαρία.
Η διαδρομή μέσα στην Σερβία είναι άνετη, αλλά θα σας πάρει αρκετές ώρες για να την περάσετε. Τα διόδια τους λειτουργούν με το σύστημα εισόδου-εξόδου. Δηλαδή, θα σας δωθεί ένα χαρτάκι με το που θα μπείτε στην χώρα και στο σημείο όπου θα αλλάξετε διαδρομή για να πάτε προς την Ουγγαρία, θα σας ζητηθεί να πληρώσετε. Στην συνέχεια θα λάβετε ένα άλλο χαρτάκι και πριν περάσετε τα σύνορα, θα ξανά πληρώσετε. Τα διόδια τους είναι κομματάκι ακριβά, ωστόσο έχουν φτηνά καύσιμα και προϊόντα.
Αν βάλετε την διαδρομή στο Google Maps, θα σας περάσει από έξω από το Βελιγράδι. Αν θέλετε να ξεκουραστείτε, το Βελιγράδι είναι μία καλή επιλογή. Προσωπικά, σε αυτήν την διαδρομή, είχα στο πρόγραμμα να σταματήσω στην Βουδαπέστη, οπότε και ακολούθησα την διαδρομή έξω από το Βελιγράδι.
Ουγγαρία
Αφού έχασα αρκετές ώρες στα σύνορα τους, επιτέλους κατάφερα και πέρασα τα σύνορα και έφτασα Ουγγαρία. Η Ουγγαρία μου αρέσει πολύ σαν χώρα, είναι όμορφη, ήσυχη και σχετικά μικρή, ενώ η Βουδαπέστη είναι πανέμορφη. Εκεί σταμάτησα για ξεκούραση, ώστε να συνεχίσω την επόμενη για την Γερμανία.
Μετά την Ουγγαρία, περνάμε από Βιέννη, η οποία επίσης είναι όμορφη χώρα και πολύ πλούσια, όπως δείχνει. Επίσης είναι μεγάλη χώρα, αλλά είναι και ακριβή, οπότε μια συμβουλή είναι να φουλάρετε το αυτοκίνητο σας στην Ουγγαρία και να πάρετε τρόφιμα από εκεί. Εδώ να σας πω, αποφύγετε τα επώνυμα καφέ και αλυσίδες fast food, γιατί είναι πανάκριβες, ακόμη και στην Ουγγαρία. Προτιμήστε κάτι άλλο και πάντα πληρώστε με κάρτα και αν σας ρωτήσουν, πληρώστε στο νόμισμα τους και επιλέξτε την μετατροπή να την κάνει η τράπεζα που έχετε την κάρτα. Θα σας γλυτώσει αρκετά χρήματα, γιατί οι περισσότεροι "κλέβουν" στην μετατροπή.
Βιέννη
Στην Βιέννη τώρα, δεν σταμάτησα πουθενά, γιατί με πίεζε ο χρόνος. Έχει πολλά όμοφα μέρη για να δει κάποιος, αλλά θα πρέπει να μείνετε εκεί για να μπορέσετε να τα δείτε ή να έχετε πολλές ημέρες μπροστά σας.
Αφού πέρασα και την Βιέννη, χωρίς κανένα πρόβλημα, έφτασα στα σύνορα με την Γερμανία. Παρότι στις προηγούμενες χώρες, το μόνο που έκανα ήταν να δείχνω απλώς την ταυτότητα και να περνάω, στη Γερμανία ήταν διαφορετικά τα πράγματα.
Γερμανία
Στα σύνορα τους, είχαν αφήσει μονάχα μία λουρίδα να περνάνε τα οχήματα και οι αστυνομικοί που ήταν εκεί οπλοφορούσαν. Μάλιστα, από την κούραση δεν πρόσεξα ότι μου έκαναν νόημα να σταματήσω για να με ελέγξουν και ύψωσαν απευθείας τα όπλα τους, φωνάζοντας παράλληλα το "ΑΛΤ". Στην συνομιλία μας ωστόσο, ήταν ευγενέστατος ο αστυνομικός, ενώ μου είπε ότι νόμιζε ότι ήμασταν από την Πολωνία. Όταν είδε ότι ήμασταν από Ελλάδα, με άφησαν να φύγω χωρίς περαιτέρω έλεγχο.
Στην Γερμανία ωστόσο, ξενέρωσα με την μία. Ο τρόπος που οδηγούν είναι περίεργος και θέλει κάποιο χρόνο μέχρι να τον συνηθίσεις. Επειδή έχω ταξιδέψει σε πολλά κράτη, δεν μου πήρε αρκετό χρόνο πάντως να τον συνηθίσω. Οι περισσότεροι έχουν αυτοκίνητα μεγάλου κυβισμού και όταν τους το επιτρέπει ο δρόμος, τρέχουν όσο περισσότερο μπορούν. Εγώ επειδή ποτέ δεν τρέχω, το περισσότερο που πάω είναι 120χμ, έπρεπε να βρίσκομαι στην μεσαία ή την δεξιά λουρίδα. Εκεί είναι το πρόβλημα, γιατί κάποιες φορές ήμουν στο όριο και πολλοί είναι αυτοί που θα σε πιέσουν να κάνεις δεξιά για να περάσουν. Γενικά γίνεται χαμός, ειδικά αν είσαστε σε περίοδο που έχουν άδειες οι Γερμανοί ή είναι αργία και πολλοί είναι στους δρόμους, όλοι κάνουν σαν παλαβοί για να περάσουν γρήγορα. Ακόμη και στην Κωνσταντινούπολη που έχει εκατομμύρια κατοίκους, τέτοιον χαμό δεν συνάντησα.
Βέβαια, οι πάντες τηρούν τα όρια και αν συναντήσουν πινακίδα που θα γράφει κάποιο όριο, θα τους δείτε να σταματάνε με την μία. Εδώ στην Ελλάδα λειτουργούμε κάπως διαφορετικά.
Το ωραίο στην Γερμανία είναι ότι ενώ έχουν τεράστιους δρόμους, δεν έχουν διόδια. Επίσης, τα καλοκαίρια κάνουν συνεχώς έργα, οπότε υπολογίστε ότι μπορεί να τύχεται σε κάποιο έργο και να καθυστερήσετε. Η διαδρομή μας μέχρι το Μοναχό, ήταν άνετη. Από το Μοναχό και μετά, άρχιζε και η ταλαιπωρία, κυρίως επειδή υπήρχαν πολλά αυτοκίνητα και φορτηγά στον δρόμο και θα πρέπει συνεχώς να είσαι με φλας και προσπεράσεις.
Το καλό με το Google Maps ήταν ότι "έβλεπε" ότι είχε ουρά σε κάποιο σημείο μπροστά και μου πρότεινε να μπω από κάποια χωριουδάκια, ώστε να γλυτώσω χρόνο. Εδώ να πω ότι δεν μετάνιωσα που έμπαινα από τα χωριά αυτά γιατί ήταν πανέμορφα. Ειλικρινά, αν ήμουν από Γερμανία και έβγαινα στην σύνταξη, σε ένα τέτοιο χωριό θα ήθελα να μείνω. Όμορφα, μικρά, ήσυχα και μέσα στο πράσινο.
Τελικά, μου πήρε περί τις 9 ώρες από τα σύνορα τους, για να φτάσω στην Στουτγκάρδη όπου θα σταμάταγα για να ξεκουραστώ. Αυτό που παρατήρησα είναι ότι η Γερμανία είναι υπερβολικά ακριβή χώρα. Δεν μπόρεσα να καταλάβω αυτά που λένε κάποιοι ότι εκεί είναι φτηνά. Ακόμη και τα σούπερ μάρκετ Aldi και Lidl που θεωρούνται φτηνά, ήταν ακριβά και επειδή πλήρωνα με Ευρώ, δεν χρειάστηκε να κάνω κάποια μετατροπή, έβλεπα απευθείας τις τιμές. Ειδικά σε αυτές τις αλυσίδες, δεν βρήκα τραγικές διαφορές σε σχέση με την Ελλάδα.
Η επόμενη μου διαδρομή, θα ήταν η Γαλλία, αλλά επειδή έχασα πολλές ώρες στον δρόμο από τις καθυστερήσεις και βγήκα εκτός προγράμματος, ακύρωσα την διαδρομή μου στο Παρίσι και επέλεξα μια άλλη πιο κοντινή μέσα στην Γαλλία.
Γαλλία
Στην Γαλλία, το πρώτο πράγμα που είδα ήταν το πόσο ακριβή χώρα είναι. Δεν γνωρίζω πιο μέσα, αλλά στα σημεία όπου πήγα ήταν πανάκριβα. Η βενζίνη όταν πήγα είχε κοντά στα 2,50€ το λίτρο η "απλή", ενώ και οι αγορές για τρόφιμα, αναψυκτικά και νερά ήταν εξίσου ακριβά.
Εντάξει, φαντάζομαι ότι με τον μισθό που θα πέρνει κάποιος εκεί, να είναι σαφώς καλύτερα, αλλά για την Ελλάδα των ~800€, τα μέρη αυτά είναι απλησίαστα.
Επίσης και στην Γαλλία η κίνηση ήταν ανυπόφορη, ακόμη και σε "μικρές" πόλεις. Εντάξει, συνηθίζεις, αλλά θα πρέπει να έχεις ατσαλένια νεύρα πραγματικά για να μπορείς να επιβιώνεις σε τέτοια μέρη. Πολλά αυτοκίνητα, τρομερή κίνηση, απίστευτη ταλαιπωρία. Αυτό το συμπέρασμα έβγαλα από την Γαλλία και την Γερμανία.
Επιστροφή
Στην επιστροφή, εμπιστεύτηκα το Google Maps. Μου πρότεινε να μην πάω από Ουγγαρία, όπως είχα στο πρόγραμμα, αλλά από Σλοβενία και Κροατία και επειδή δεν είχα ξαναπεράσει από αυτά τα μέρη, αποφάσισα να ακολουθήσω αυτήν την πορεία. Σύμφωνα με το Maps, θα γλύτωνα περί τα 180χμ σε διαδρομή.
Στα σύνορα της Βιέννης τώρα με την Σλοβενία, έχουν ακριβά διόδια, τα οποία καλείσε να πληρώσεις παρότι έχεις βινιέτα. Στο τελευταίο πλήρωσα 15€ περίπου, ενώ μέσα στην Σλοβενία, αμέσως μετά τα σύνορα, πλήρωσα περί τα 7€. Αν και υπέθεσα ότι ήταν για την διαδρομή που κάνεις μέσα από το βουνό, κάπως πρέπει να βγουν τα έξοδα, μου φάνηκαν πανάκριβα.
Σλοβενία
Στην Σλοβενία τώρα, άρχισαν τα πράγματα να ηρεμούν κάπως σε θέμα διαδρομής. Εντάξει, δεν έχει τους δρόμους της Γερμανίας, αλλά είναι άνετοι και χωρίς τρομερή κίνηση. Σαν χώρα είναι ακόμη φτηνή, ενώ πρόσεξα ότι κάνουν πολλά έργα. Το πρώτο που σκέφτηκα ήταν ότι είναι κράτος που θέλει να αναπτυχθεί και τα χρήματα που λαμβάνει από την Ευρώπη τα ξοδεύει σωστά.
Πάντως συνιστάται για κάποιο διάλλειμα σας για ξεκούραση. Έχει φτηνά καύσιμα αλλά και τρόφιμα, ενώ έχει και πολλά όμορφα μέρη για να επισκεφτείτε.
Κροατία
Το ίδιο ισχύει και για την Κροατία, αν και μου φάνηκε κομματάκι ακριβότερη σαν χώρα. Δεν σταμάτησα σχεδόν πουθενά, μιας και σκόπευα να σταματήσω μέσα στην Σερβία, μιας και την θεωρώ πιο ασφαλή χώρα από την Κροατία, ειδικά την νύχτα όπου έτυχε να περνάω εγώ.
Η συγκεκριμένη διαδρομή σε περνάει κοντά στο Ζάγκρεμπ και έξω από την Βοσνία-Ερζεγοβίνη, όπου από εκεί θα μπείτε Σερβία. Τα συγκεκριμένα σύνορα ήταν τα μοναδικά που δεν είχαν ιδιαίτερη κίνηση και τα πέρασα σχετικά γρήγορα.
Γενικά
Με μία λέξη, ΠΑ-ΝΑ-ΚΡΙ-ΒΑ. Τα πάντα είναι υπερβολικά ακριβά. Αν εξαιρέσεις κράτη όπως η Σλοβενία, η Σερβία και η Ουγγαρία, τα υπόλοιπα κράτη ήταν πανάκριβα, σε τρόφιμα και καύσιμα, ακόμη και διαμονή. Εντάξει, μέσα στις πόλεις τους, σίγουρα θα βρεις σημεία να αγοράσεις φτηνά αν το ψάξεις, αλλά όταν κάνεις μεγάλες διαδρομές, επιλέγεις την γρηγορότερη διαδρομή, οπότε και δεν έχεις χρόνο να μπεις στις πόλεις τους, γιατί αυτό σημαίνει καθυστέρηση. Εκτός να σκοπεύεις να μείνεις σε κάποιο μέρος, όπως έκανα και εγώ στην Ουγγαρία.
Το καλό είναι ότι έχουν παντού σε όλη την διαδρομή σταθμούς ανεφοδιασμού με μεγάλο χώρο πάρκινγκ, που σημαίνει ότι μπορείς να παρκάρεις εκεί κάπου και να ξεκουραστείς, ώστε να αποφύγεις τα ξενοδοχεία και τα σχετικά. Ακόμη και την νύχτα, οι σταθμοί αυτοί είναι ασφαλείς, κυρίως γιατί είναι και άλλοι δίπλα σου όπου κάνουν το ίδιο, ενώ οι περισσότεροι -αν όχι όλοι- είναι ανοιχτά 24 ώρες. Είναι ο πιο φτηνός τρόπος για το ταξίδι σου, μιας και τα ξενοδοχεία είναι όπως είπα ακριβά.
Το ιδανικότερο θα ήταν να έχεις τροχοβίλα, όπως είδα πάρα πολλές από τουρίστες κατά την διάρκεια της διαδρομής μου, οι οποίες βολεύουν γιατί μπορείς να σταματήσεις οπουδήποτε.
Αξίζει μια τέτοια διαδρομή; Αν σας αρέσουν τα ταξίδια με αυτοκίνητο, ναι. Παρότι είναι πανάκριβα όπως είπα, ειδικά τα καύσιμα, κάνοντας ωστόσο μια τέτοια διαδρομή θα δείτε πανέμορφα μέρη που δεν θα τα βλέπατε αν πηγαίνατε με αεροπλάνο, ενώ το δικό σας όχημα σας δίνει την ελευθερία να επισκέφτεστε και σημεία που θέλετε να δείτε ή είδατε σε κάποια ιστοσελίδα, όπως για παράδειγμα κάποιο μουσείο, κάποιο μνημείο κλπ.