Σε αυτό το άρθρο θα αναλύσω την ταινία Suntan και επίσης θα εστιάσω σε κάποια σημεία της και το πόσο πολύ μοιάζουν με την κοινωνία σήμερα (ναι, λόγω των μέτρων για τον κορονοϊό, βρήκα τον χρόνο-όρεξη να καθίσω να την δω και να γράψω γι'αυτήν).
Η ταινία ξεκινάει δείχνοντας μας τον πρωταγωνιστή, έναν 40-something ψιλοφαλακρό άνδρα, να φτάνει στην Αντίπαρο, όπου έπιασε δουλειά στο τοπικό ιατρείο του χωριού.
Στην αρχή είναι βαρετά, όπως άλλωστε συμβαίνει με αυτά τα νησάκια και όλοι περιμένουν να έρθει το καλοκαίρι, να ξελαμπικάρουν από την έλλειψη κορασίων στο νησί (περιμένουν πολύ "μουνί", όπως το λένε και στην ταινία).
Κάποια στιγμή, καλοκαίρι τώρα, τον επισκέπτεται ένα αθώο κοράσιο για να ρίξει μια ματιά σε ένα χτύπημα στο χέρι της. Εκεί μπορούμε να δούμε πως την κοιτάζει ο γιατρός, όπως ο πεινασμένος λύκος το αθώο αρνάκι. Βέβαια εδώ το κοράσιο μόνο αρνάκι δεν είναι, αλλά αυτό θα το δούμε παρακάτω.
Η κοπέλα, αρχίζει να "γαργαλάει" τον γιατρό, κάνοντας του ερωτήσεις του στυλ "πως σε λένε", "πόσο είσαι" κλπ. Ο γιατρουδάκος μας, έχει αρχίσει να πέφτει στα δίχτυα της.
Κάποια στιγμή, τις πετυχαίνει στην παραλία, ενώ αυτή είναι με τις λεσβίες άβυζες φίλες της και κάτι beta Άγγλους, κάνοντας μπάνιο γυμνοί. Το παλικάρι μας κάνει μπάνιο μαζί τους αγχωμένος, λόγω έλλειψης αυτοπεποίθησης, αφού δεν μπορεί να διαχειριστεί τόσο γυμνό γύρω του. Εκεί τον προσκαλούν στο κάμπινγκ, το μέρος που λουφάζουν δηλαδή και όλη μέρα πίνουν, φουμάρουν και χορεύουν trance.
Εδώ επίσης βλέπουμε τα προβλήματα των 40+ ανδρών, που ας πούμε έμαθαν το παιχνίδι αργά στην ζωή τους (ή δεν το έμαθαν καθόλου) και ελπίζουν ότι θα μπορέσουν εύκολα να μπουν στην παρέα νεαρών να πηδήξουν (γιατί αν τους ενδιέφεραν οι μεγάλες, δεν θα έμπαιναν στον κόπο να μάθουν παιχνίδι). Μάλιστα μια από τις γυναίκες της παρέας, ρωτάει τον γιατρό αν του σηκώνεται σε αυτήν την ηλικία.
Αυτό το σημείο της ταινίας, αλλά και τα αμέσως επόμενα, μας δείχνει με πολύ χύμα τρόπο ότι αν είσαι 40+ και θέλεις να κάνεις τέτοιες τρέλες στα νησιά τα καλοκαίρια, θα πρέπει να είσαι σε πολύ καλό επίπεδο εξωτερικής εμφάνισης και άνεσης γενικά. Ειδικά στο μπάνιο που κάνουν το πρωί, όπου του κάνει χαβαλέ η παρέα της κοπέλας, θα καταλάβετε γιατί γράφψ συχνά για άνεση και αυτοπεποίθηση και γιατί έχει σημασία να αποκτήσεις πραγματική αυτοπεποίθηση και όχι fake, γιατί θα το καταλάβουν.
Επίσης, όταν θέλει ο γιατρός να βάλει το μαγιό του και της λέει να περιμένει, την στιγμή που τόσο η ίδια, όσο και η παρέα της είναι όλη μέρα σχεδόν γυμνοί, μας δείχνει ότι ο γιατρός μας δεν έχει καθόλου άνεση με τις γυναίκες, αλλά και γενικά να μιλάει για το σεξ, όπως κάνουν οι γνωστοί του στις παρέες. Είναι ο κλασικός ντροπαλός γνωστός που όλοι μας έχουμε και που γελάει με αμηχανία όταν έρθει η συζήτηση στο σεξουαλικό.
Κάποια στιγμή, μετά από αρκετό πείραγμα στον γιατρό, με αθώα αγγίγματα και άλλα παρόμοια, το κοράσιο αποφασίζει επιτέλους να κάνει σεξάκι μαζί του, έτσι σαν πληρωμή που του έβγαλε την ψυχή τόσες ημέρες.
Και εδώ αρχίζει και το καλό σημείο της ταινίας. Η κοπέλα και η παρέα της εξαφανίζονται, κάνοντας τον γιατρό να γυρνάει σαν τρελός για να την βρει, σε σημείο να μην τον ενδιαφέρει ούτε η δουλειά του.
Τελικά την βρίσκει και της βάζει κατσάδα, επειδή είχανε πάει στην Μύκονο για να χορέψουν σε ξέφρενους ρυθμούς και αυτόν τον έγραψαν εκεί που δεν παίρνει μελάνι. Ο γιατρός, ο οποίος θεωρεί ότι αφού έκαναν σεξ, άρα είναι και μαζί (κακόμοιρε), κάνει λες και τα είχανε για μήνες.
Και από αυτό το σημείο και μετά βλέπουμε και την κατάρρευση του γιατρού. Ήταν που ήταν beta, τώρα έφτασε στον πάτο του βαρελιού.
Αρχίζει να την ακολουθεί όπου πάει, να μην τον ενδιαφέρει τίποτα άλλο εκτός από εκείνη, να την παρακαλάει και να της ζητάει συγνώμη και άλλα τέτοια όμορφα που κάνει η πλειοψηφία των αντρών και που τόσο καιρό τώρα γράφουμε και μιλάμε.
Επίσης, κάποια στιγμή της λέει ότι την αγαπάει και την θέλει για πάντα, ζητώντας την μια δεύτερη ευκαιρία, ενώ ένας από τους Άγγλους φίλους της κοπέλας του λέει ότι είναι "pathetic f*cking nerd, επειδή της έπρηξε τα φρύδια να την ακολουθεί παντού και να την παρακαλάει να πάει μαζί του και δεν έχει ίχνος εγωϊσμού επάνω του (αυτο το έβαλα εγώ, δεν το λέει ο Άγγλος).
Η κοπέλα του φέρεται όπως θα φέρονταν οι περισσότερες, εξηγώντας του ότι το σεξ δεν σημαίνει τίποτα, προσπαθώντας να τον κάνει να καταλάβει ότι οι γυναίκες στις διακοπές το σεξ δεν το έχουν για τίποτα. Ο γιατρός σε αυτό το σημείο έπεσε τελείως στον βούρκο. Εδώ θα πρέπει να πούμε ότι ακόμη και να θέλει μια γυναίκα να δώσει σε έναν άντρα μια 2η ευκαιρία, έτσι όπως τον βλέπει απελπισμένο προτιμά να μην του μιλάει καν (αυτό συμβαίνει και στην πραγματικότητα, όχι μόνο στην ταινία).
Προτού σταματήσω να σας λέω το στόρι, θα πρέπει να επισημάνω ένα ακόμη σημείο της ταινίας, όπου ο γιατρός της λέει παρακαλετά ότι τόσο καιρό ήταν μόνος του και εμφανίστηκε αυτή και τώρα είναι ερωτευμένος μαζί της. Σε αυτό το σημείο τον κάνουν πλάκα τόσο οι φίλοι της κοπέλας, όσο και η ίδια, που τον κοροϊδεύει μέσα στα μούτρα του.
Η ταινία αυτήν είναι must για όσους θέλουν να δουν πως συμπεριφέρονται οι beta άνδρες και γενικά για το τι παίζει με τις γυναίκες σήμερα. Γιατί δεν πρέπει να είσαι απελπισμένος για καμία γυναίκα και γιατί δεν πρέπει να αφήσεις την απελπισία σου να σε κερδίσει, σε σημείο να μην σε ενδιαφέρει τίποτα άλλο εκτός από μια γυναίκα που σου έδειξε κάτι θετικό (ΟΚ, στην ταινία έκαναν σεξ, αλλά πολλοί είναι αυτοί που κάνουν τα ίδια για πολύ λιγότερα).
Βλέπουμε το πόσο εύκολα, ακόμη και ένα μικρό χαμόγελο από μια γυναίκα, μπορεί να επηρεάσει έναν άνδρα που δεν είχε και πολλές "περιπέτειες" στην ζωή του και θέλει να κολλήσει όπως το στρείδι στον βράχο στην πρώτη που θα του δώσει σημασία.
Αυτό θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι και ένα τεστ που κάνουν οι γυναίκες, για να δουν πως θα συμπεριφερθείς μετά. Και δεν αναφέρομαι στο σεξ, αυτό έχει να κάνει με το σενάριο της ταινίας, αλλά αναφέρομαι στο να σου δώσουν το τηλέφωνο τους, να σου μιλήσουν ευγενικά, να βγουν μαζί σου για ένα καφέ κλπ. Από εκεί και μετά, βλέπουν και κρίνουν για το τι άνθρωπος είσαι και κατά πόσο μπορείς να διαχειριστείς τα συναισθήματα σου.
Η ταινία επίσης μας δείχνει με ρεαλιστικό τρόπο τι παίζει στα νησιά το καλοκαίρι, τι κάνουν οι κοριτσοπαρέες όταν πάνε μόνες τους εκεί (ότι γίνεται στο νησί, μένει στο νησί άλλωστε) και έρχονται μετά πίσω να πρήξουν τον κακομοίρη beta που θα θελήσει να τις κάνει πέσιμο, λέγοντας του ότι "αυτές δεν είναι τέτοιες", ενώ μερικούς μήνες πριν ρούφαγαν ότι πετούσε και ότι λαλούσε.
Μας δείχνει επίσης γιατί οι άντροπαρέες που πάνε στα νησιά ΠΟΤΕ δεν περνάνε καλά (ή έστω, το ίδιο καλά με τις κοριτσοπαρέες), γιατί σε αντίθεση με τους άνδρες που αν δεν το έχουν με το παιχνίδι, το πολύ πολύ να πηδήξουν καμία σουρωμένη αγγλίδα που θα την κεράσουν κανά δυο ποτά το βράδυ και την επομένη δεν θα τον θυμούνται, οι κοπέλες μπορούν να περάσουν πολύ καλύτερα, ειδικά όταν βρίσκονται μακριά από γνωστούς και φίλους και μπορούν να το δίνουν με άνεση και χωρίς φόβο να τις πουν πουτ@νες.
Γι'αυτό, αν τις ακούσεις να λένε για το πόσο γαμάτα πέρασαν σε ένα νησί που πήγαν με 1-2 φίλες μόνο και δεν σου δείχνουν καμία φωτογραφία από τις "παρέες" που έκαναν, παρά μόνο από καμιά παραλία το μεσημέρι και το μαγαζάκι του κυρ Χρήστου, που είχε καλές τσιπούρες, θα πρέπει να ξέρεις ότι στο στόμα τους δεν έβαζαν μόνο το μπουκάλι της μπύρας. Και εντάξει, δεν είναι όλες έτσι και μπλα-μπλα, αλλά δυστυχώς παίδες, αυτήν είναι η πραγματικότητα σήμερα. Εκτός αν είναι τίποτα βίγκαν λεσβίες αναρχικές μάγισσες που δεν τις ενδιαφέρει κάτι άλλο πέραν από το να πάνε στο νησί.
Οι άντρες από την άλλη περνάνε χάλια συνήθως, ειδικά όσοι πηγαίνουν με σκοπό να πηδήξουν Γερμανίδες τουρίστριες που διψάνε για σπέρμα, αλλά σπάνια βλέπουν φως γιατί ναι μεν διψάνε για σπέρμα οι τουρίστριες, όπως μας έλεγε και ο Τζιμάκος κάποτε, αλλά δεν διψάνε για οποιοδήποτε σπέρμα, αλλά για Α' πχιότητος σπέρμα και όχι του σωρού, γιατί του σωρού βρίσκουν και στα μέρη τους, δεν θα έκαναν τόσα χιλιόμετρα και τόση ταλαιπωρία, απλά και μόνο για να φάνε φάβα.
Σας συνιστώ να δείτε την ταινία. Είναι αρκετά ρεαλιστική και σίγουρα θα δείτε πολλά πράγματα που κάνατε ή/και κάνετε λάθος με τις γυναίκες, για το πως οι γυναίκες αλλά και το παιχνίδι, άλλαξαν κατά πολύ σήμερα (τα έχω γράψει αρκετές φορές στο παρελθόν), ειδικά με τα social media και πολλά άλλα όμορφα της κοινωνίας μας σήμερα.
Την ταινία μπορείτε να την βρείτε online, με μια μικρή αναζήτηση. Δεν μπορώ να βάλω links για ευνόητους λόγους.