Όπως χάζευα στο Netflix ανάμεσα στην προπαγανδίστική σκουπιδοσαβούρα του, έπεσε το μάτι στο Don't look up.
Και το είδα επειδή έχει δυο... watchbait, κομήτη που απειλεί την ανθρωπότητα και τον dicaprio, ο οποίος κατ εμέ είναι ένας από τους καλύτερους ηθοποιούς αυτήν την στιγμή. Και φαίνεται ότι την έχουν παρακολουθήσει και οι πολιτικοί μας, αφού έγινε trend και στην πολιτική ζωή της χώρας μας.
Η ταινία είναι κυρίως πολιτική σάτιρα. Και δεν μπορώ να πω ότι μου άρεσε ιδιαίτερα, παρά μόνον όταν άρχισε να ενοχλεί το σύστημα. Για να ενοχλεί κάτι το σύστημα, σημαίνει ότι κάνει καλά την δουλειά του. Το συγκεκριμένο video δεν είναι παρουσίαση της ταινίας με τον τρόπο που τις κάνω συνήθως, αλλά κάποιες απόψεις μου για την ταινία. Και ναι, περιέχει spoilers.
Οι κριτικοί την ψιλοέθαψαν, ο κόσμος φαίνεται όμως ότι είχε αντίθετη άποψη, αφού μέχρι στιγμής σπάει ρεκόρ προβολών στο Netflix. Μάλιστα η ταινία χρησιμοποιήθηκε και για να χλευάσουν τους ανεμβολίαστους, αφού το μήνυμα της ταινίας "να, ρίξτε μια ματιά και θα δείτε με τα μάτια σας ότι υπάρχει κομήτης" μεταφράστηκε σε "να, δείτε ότι υπάρχει κοροναίος". Βέβαια, θα μπορούσαμε να πούμε ότι το ίδιο ισχύει και από την αντίθετη πλευρά, αλλά δεν θα το αναλύσω περισσότερο.
Στην ταινία βλέπουμε να γίνεται πράξη αυτό που έγραψε ο Χάξλεϋ στο βιβλίο του "Brave New World". Ο Χάξλεϋ φοβόταν αυτούς που θα μας έδιναν τόσες πολλές πληροφορίες μαζικά και η αλήθεια θα πνιγόταν σε μια θάλασσα ασχετοσύνης, σε αντίθεση με τον Όργουελ που φοβόταν το αντίθετο. Είναι σαν να φωνάζει "Όχι άλλες επιστήμονικές αναλύσεις, αλλά σοβαρά μέτρα".
Το don't look up λοιπόν είναι μια σάτιρα, με στόχαστρο ξεκάθαρα τους πολιτικούς και την ευρύτερη κοινωνία εκεί έξω που είναι απαθείς για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο κόσμος και σπαταλάει τον χρόνο του χαζεύοντας τους influencers στο internet. Η Τζένιφερ Λόρενς και ο Λεονάρντο Ντι Κάπριο πρωταγωνιστούν ως ένα ζευγάρι επιστημόνων που ανακαλύπτουν έναν επικίνδυνο κομήτη, ο οποίος απειλεί την ανθρωπότητα.
Ο κομήτης και η κρίση που τον περιβάλλει χρησιμοποιούνται ως αποτελεσματική μεταφορά από τον ΜακΚέι για να κριτικάρουν τα πάντα, από την εμμονή της σύγχρονης κοινωνίας με την ποπ κουλτούρα και τους χωρισμούς των επωνύμων, τον τρόπο με τον οποίο η τεχνολογία μας ελέγχει και όχι το αντίστροφο και επίσης στοχεύει ακόμη και τα μέσα ενημέρωσης και τα ειδησεογραφικά κανάλια και πώς προκαλούν αίσθηση ακόμα και τις πιο ασήμαντες ιστορίες. Μάλιστα το τηλεοπτικό ζευγάρι που κάνει χαβαλέ την ώρα που η Λόρενς ή καλύτερα ο χαρακτήρας που υποδείεται, η Κέιτ Νιμπιάσκι, φοβισμένη προσπαθεί να τους πείσει για το τι έρχεται, μου θυμίζει έντονα δικούς μας δημοσιογράφους.
Ο Λεονάρντο Ντι Κάπριο αναλαμβάνει τον ρόλο ενός καθηγητή ονόματι Μίντι, που δεν έχει αυτοπεποίθηση, ανησυχεί συνεχώς και είναι επιρρεπής σε κρίσεις πανικού. Η Τζένιφερ Λόρενς από την άλλη, καλύπτει τα κενά του καθηγητή και μαζί, αναλαμβάνουν την ενημέρωση του κόσμου. Οι φωνές των επιστημόνων όχι απλώς δεν βρίσκουν απήχηση, αλλά καταλήγουν να γίνουν χιουμοριστικά memes στο διαδίκτυο, με τον κόσμο να διχάζεται ανάμεσα σε όσους προειδοποιούν για τη θανατηφόρο απειλή του κομήτη, σε εκείνους που προσπαθούν να επωφεληθούν οικονομικά από αυτήν, και στους αρνητές, οι οποίοι, απλά, πιστεύουν ότι δεν υπάρχει κομήτης.
Και παρότι τα εξίσου δυνατά ονόματα της ταινίας, έχουν ελάχιστο χρόνο προβολής σε σχέση με τους πρωταγωνιστές, όπως για παράδειγμα η Meryl Streep που υποδίεται την πρόεδρο της Αμερικής, ο McKay έχει εξασφαλίσει ότι ο αντίκτυπός τους είναι ενδεικτικός και βαθύς. Με χαρακτήρες που παραπέμπουν σε όλους, από τον Elon Musk, τον Jeff Bezos και τον Mark Zuckerberg, μέχρι τον Jay Z και την Beyonce, ακόμη και τον Donald Trump, τη Megan Kelly, μεγαλοδημοσιογράφος γνωστή για το Megyn Kelly Show, αλλά και τον Jared Kushner, επενδυτής και γαμπρός του Τραμπ, κανείς δεν γλιτώνει από την σάτιρα του McKay καθώς καταφέρνει να γελοιοποιήσει το σύστημα στο σύνολο του που έχει κάνει τη σύγχρονη Αμερική περίγελο στον κόσμο.
Μέχρι το τέλος της ταινίας, εσείς ως θεατής αναρωτιέστε αν αυτή είναι η πραγματική κατάσταση σε μια χώρα που θεωρείται υπερδύναμη, αφού οι μεταφορές και οι παρωδίες μερικές φορές πλησιάζουν πολύ πραγματικότητα. Η ταινία δεν άφησε τίποτα από έξω, πιάστηκε με θέματα όπως το πολιτικό σύστημα, την μηντιοκρατία, το μιντιακό σταρ σύστεμ, τη μαζική χειραγώγηση μέσα από τα social media, τον μεσσιανισμό των δισεκατομυριούχων, τη σχέση της πολιτικής εξουσίας με τα ΜΜΕ, τις λίστες κατάταξης των πανεπιστημίων, το κυνήγι του κέρδους και την επιρροή που έχουν οι πλούσιοι του πλανήτη. Από τα πιο αστεία της ταινίας και ίσως και τα πιο θλιβερά συγχρώνος, είναι η άφηξη των υπερυλίκων πλουσίων σε έναν άλλο πλανήτη, για να συνεχίσει έτσι η ανθρωπότητα να υπάρχει, μόνο που κανείς από αυτούς δεν είναι ικανός, λόγω ηλικίας, να τεκνοποιήσει.
Το «Don't Look Up» είναι η απεικόνιση της πραγματικότητας κάνοντας παράλληλα σκληρή πολιτική σάτιρα. Ο τίτλος δεν αναφέρεται μόνο στον κομήτη που απειλή την ανθρωπότητα, αλλά και στο «Σύνδρομο της Στρουθοκαμήλου» της άρχουσας τάξης καθώς συνεχίζουν να βάζουν το κεφάλι τους στην άμμο όσον αφορά τις υπαρξιακές απειλές που αντιμετωπίζει ο υπόλοιπος κόσμος.
Ο McKay είναι μια σύγχρονη ιδιοφυΐα, που χρησιμοποιεί το χιούμορ για να μεταδώσει τα πιο σημαντικά μηνύματα. Δείτε την όπωσδήποτε.